Wat ik naast het kamperen zelf ook zo lekker vind op de camping is het sociale en behulpzame van de mensen. Op die momenten denk ik… Ja het kan dus toch! Het hoeft echt niet overdreven te zijn maar je moet ook je ogen er niet voor sluiten. Als iemand kunt helpen, biedt hem dan je hulp aan. Soms kan je met een klein gebaar al heel veel bereiken. Ik heb het idee dat dit onder kampeerders vaker gedaan wordt dan bij andere. Op de camping is er altijd wel iemand die eens je hulp kan gebruiken, zorg wel dat je niet de opdringerige kampeerder bent die overal zijn hulp aanbiedt. Maar heb jij verstand van auto’s en zie je iemand tobben met wat problemen met zijn auto? Dan kan je toch best vragen of hij of zij wat hulp kan gebruiken?
Elkaar helpen is een kleine moeite
Zelf zat ik ooit met familie op de camping te bbq-en en kwam er met schemering een alleenstaande Franse mevrouw aan. Ze ging op de plek naast ons staan. Pakte haar spullen uit en begon haar tent opzetten. Na een tijdje zag ik haar de haringen er met een kei in de harde droge grond proberen in te slaan, dat was dus eigenlijk bijna onbegonnen werk. Ik pakte mijn hamer en bood haar die aan. Ondanks mijn steenkolen Frans begreep ze natuurlijk direct wat ik bedoelde. Een beeld zegt meer dan duizend woorden. Zo ging ze verder met haar tent en ik schoof weer heerlijk bij de bbq aan.
De buurvrouw helpen… deel 2
Het werd echter al snel donker, en op de camping waar wij stonden was geen verdere verlichting aanwezig. De tent stond nog niet en het was overduidelijk dat ze er oprecht moeite mee had. Een tent opzetten in je 1tje is ook nog niet zo gemakkelijk. Het was zo’n net met van die fiber stokken die je moet buigen. Als je dat alleen doet is de kans groot dat die de aan de andere kan weer uitschiet. En dat gebeurde ook bij haar…. Toen ze met een grote zucht kenbaar maakte dat ze er wel klaar mee was dacht ik, laten we haar eens helpen. Samen met mijn broer boden we onze hulp aan. Dit aanbod werd geaccepteerd (en ik denk van binnen met gejuich ontvangen) Het was geen hele moeilijke tent om op te zetten. Dus binnen een minuut of 10 stond de tent. Matje, kussen, slaapzak en zaklamp de tent in en de Franse mevrouw was klaar voor de nacht. Ze was er erg blij mee.
Voldoening en gezelligheid
Zoals met elke bbq heb je altijd te veel en dus was er vlees, salade en vis over. Op dat moment waren wij aan het einde gekomen van ons bbq avontuur. Eten weggooien is zonde, en nu we toch onze nieuwe buurvrouw zo hadden geholpen bood ik haar wat aan. Dit weigerde ze, maar ik zag dat het uit beleefdheid was. Ik dacht… dit pak ik anders aan. Pakte een bord, bestek en een stoel en zette dat aan de kop van de tafel neer en riep haar nogmaals. Ik schotelde haar een heerlijk stuk gestoofde zalm voor, wat net van de bbq kwam. Ondanks onze gebrekkige kennis van de Franse taal en haar die van de Engelse hebben wij een super gezellige avond gehad. En dat door een klein beetje hulp.
Een bedankje als leuke verassing
Toen zij na 3 nachten weer vertrok lag er in de ochtend vers fruit bij ons op de campingtafel, met een briefje Merci Bien, Christine.
Super leuk!
